coton

coton [kottõ]

〈m.; ook bijvoeglijk naamwoord〉

1 katoen ⇒ katoenen garen, draad

2 watten ⇒ dot, plukje watten

3 dons 〈van bladeren〉

4 katoenplant, -heester

5 〈informeel〉mist ⇒ nevel

♦voorbeelden:

1    coton à broder • borduurgaren

      de coton • katoen-, katoenen, van katoen

2    coton hydrophile • verbandwatten

      coton à démaquiller • wattenschijfje

      élever un enfant dans du coton • een kind in de watten leggen

¶    filer un mauvais coton • er slecht aan toe zijn

      〈informeel〉 c'est coton • dat is verdraaid, verduiveld, verhipt lastig

      avoir les jambes, les bras en coton, se sentir tout en coton • erg slap(jes) zijn, geen kracht meer hebben

      avoir du coton dans les oreilles • doof worden; 〈figuurlijk〉zich Oost-Indisch doof houden

m

1) katoen(plant)

2) plukje watten

3) dons [bladeren]

4) mist, nevel

Dictionnaire français-néerlandais. 2013.